ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!

از غرور و ناز خود گر دست بر میداشتی

قهر با تو خوب هم می‌شد برای اشتی

شوخ بودی از همان دوران خوب مدرسه

چشم و ابرو با لبخند هم می کاشتی 

در ریاضی ظاهرا استاد هستی سخت نیست

جمع من هم با تو ما میشد محبت داشتی

جذر ما مجذور دستان تو بود و زلف تو

منحنی شد قامتم رسم خط انگاشتی

شعر گفتم تا تو را از سر کنم اما تو خود

شعر گشتی در سرم غم روی غم انباشتی

"اکبرحیدری"

ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...

روز وشب مونس گلهای شقایق باشد

نیست در نزد شما تلخ تر از من شاید

عاشق ان است که از اینه صادق باشد

"فهم عاشق" ندهد راه که "عاقل" باشد

کی کجا دیده که دل برده ی منطق باشد؟

همه در ساحل آرام رفیق اند و غریق

کیست در بستر امواج که قایق باشد؟

کل دنیا هم اگر با تو مخالف باشد

غم ندارم من اگر دوست موافق باشد

"اکبرحیدری"

ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...

چگونه سر کند دلی که مانده در هوای تونه یاد می‌کنی زما ،نه می روی ز یاد ماعجب غریبه شد دلی که بوده آشنای توتو آرزوی بی محالمی فقط خدا کند نصیب ما شود گلی زچال گونه های تونسیم صبح صادقی به سرزمین عاشقان من آن گل شقایقم که گشته مبتلای تو "دوباره می نویسمت کنار بیت اخرم"*از ابتدا بخوانمت روم به انتهای توتو از کدام کهکشان بی نهایت امدیشنیده می‌شود زهر طرف صلا..صلای تو"اکبرحیدری " ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...ادامه مطلب

عجیب اما از این بهتر مرا احوال نیست!

گله ای نیست تقصیر از دل ما بود که..!

همیشه مشکل از بد بودن اقبال نیست!

یکی باید بلد باشد پریدن را ..بله!

دلم پرواز می خواهد ولی ان بال نیست!

لب از وا نکن اینجا پر از نا محرم است!

که اینجا فعل عشق و عاشقی نرمال نیست!

کهن سالم کمی پیرم قبولش میکنم

ولی هر بت حریف این بت صلصال نیست!

مرا از من گرفتی نوش جانت ..راستی

نگفتی با که میگردی تو را احوال نیست!

"اکبرحیدری"

ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...

هر چه داری رو بکن زیبا و بی پروا برقص

در میان واژه های سرد و بی معنای من

در ردیف این غزل با فاعلاتن ها برقص

ای که در جان پیله کردی پیله را پر وانه شو

حفره وا کن از نهان بیرون بیا پیدا برقص

موج سرکش بی محابا بغض دریا را شکن

با تلاطم های خود در بستر این دریا برقص

غنچه بودی وا شکفتی در دل صحرا ییم

ای گل نیلو فری در دشت این صحرا برقص

شاعری جان میدهد با واژه هایش صبر کن

واژه ای بهتر بیابد" ناوکی" حالا برقص

"اکبرحیدری"

ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...

اگر داری غزل در سر، بخوان اهسته اهسته! بهار از تو، فراری شد یکی در پشتِ در ماندهتتق تق تق، نمایان شد خزان اهسته اهسته رکب ها زد به ما این چرخ بازیگر نفهمیدم عنانم را گرفت از من زمان اهسته اهسته اگر چه برف پیری می نشیند روی شانه هام اگر باشی شوم چون ن ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...ادامه مطلب

بر گردنم ان سایه ی شوم تبرم را

انقدر شلوغ است جهانم که نگو ..اه

وقت است که خلوت بکنم دور و برم را

دفنم کن و غسلم بده با خاکه ی شعرم

خاموش بکن، این نفس شعله ورم را

ویرانه شد این کشورم ای دولت قدار

شامم که گرفتید کمی بیش ترم را

گو با چه امیدی بنویسم غزل از عشق

وقتی که گرفت ان اثرت شاه اثرم را!

بیگانه نکرد این همه ظلمی تو کردی

راحت شو که چیدی همه ی بال و پرم را

همت بکن ای دوست در این لحضه اخر

تا زود ببندم کوله بار سفرم را...

"اکبرحیدری"

ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...

افکار ما جا مانده عصر جاهلی

دندان لق را باید از ریشه کشید 

ترمیم ان دیگر ندارد حاصلی

دنیا تدارک دیده یک طرحی نوین

باید بگوید شیخ مدح قابلی

عیب است شاعر از سیاست دم زند

خاموش باشد یا نگوید مشکلی

از ناخدای بی خدا باید رها ـــ

شدتا که این کشتی ببیند ساحلی

از کینه پر گشته تمامِ من ببین

این بود میگفتی رسولِ کاملی؟

سودی ندارد هر چه گویم بگذریم

انقدر غرقی از خدا هم غافلی

"اکبرحیدری"

ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...

نا خواسته دیدیم که محکوم به شهریم

سیل امده انگار در این شهر درندشت

دلتنگ به برگشتنِ ارامشِ نهریم

ما ساده نبودیم ولی ساده گذشتیم

چون ماهی تُنگیم ولی لایق بهریم

جز عشق نگفتیم نگوییم ندانیم

بگذار بگویند که علامۀ دهریم

بی انکه بدانیم چه دل ها نشکستیم

قندیم ولی حیف که اغشته به زهریم

عیب از من دل مرده نباشد که چنینم

زردیم اگر چون همه پروردۀ قهریم

ما جز تو در این کسی نیست ببینیم

ای اینه ما را نکن از اینه تحریم

"اکبرحیدری"

ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...

افسوس که در نزد تو مقبول نیفتاد

عمری به تمنّا سپری کردم و اکنون

در دایره ی عشقِ تو محصورم و دلشاد

بیزارم از این بودن بیهوده که یک روز

از بند تو تقدیر مرا میکند ازاد

از عشق نوشتم که دلت نرم شود اه

این بلبلِ عاشق چه کند با دل فولا؟

از کل جهان سهمِ من این یک دل سیراست

می ترسم از این دلبرِ استاد دهد باد

در گیر تو بودم خودم از یاد خودم رفت

لطفی کن و نگذار که اسان روم از یاد

از کوریِ چشمانِ رقیبانِ سخن باز 

ان دختر خرداد به ما قول وفا داد

 «اکبرحیدری»

ای عشق ،نگفتی که چرا فکر فراری؟!...